Üst üste yýðýlýr þafak sökmeden
Esrarengiz anlarýn kalesi doruklara çýkar, büyür
Fethedilmemiþ þehirlerin surlarý saklar acýlarý
Sonra bir fýrtýna kopar aðaçlar titrer korkusundan
Bir þimþek çakar gönlümün kara deliðine
Karlar yaðar saçlarýma yýldýz niyetine
Ve ben üþürüm
Üþür geceler kimsesizliðinde
Biz, üþürüz mazinin çýplak hayallerinde
Gelme üstüme ne olursun, kötülüðün çizmesi uzun
Yutkunamýyorum, boðazýmda koca bir yumruk
Saðým solum gam tütüyor, ne yana baksam zifiri karanlýk
Þifresini çözemedim hayatýn
Geliþtiremedim dahiyane fikirler umuda dair
Sevemedim ömrümün hüsranlý yollarýný
Biter yaþam çizgisi inceldikçe
Biz, biteriz yastýk altý düþlerin esaretinde
Lâl dilimin kilidini bulamadým, konuþmak haram
Çýldýrýyorum kendi sükûnetimin mahreminde
Yanardaða döndü içim patlamaya hazýr lâv,
Koca kayalarý oynatmak zor yerinden
Ki ittikçe uçuruma yuvarlanýr peþi sýra ümitler
Ýte kaka yürümek ne zor bilir misin
Ya yalpalamak anlarýn boðuntusunda iç çekerken
Yaþarken ölmek ne demek bilir misin
Tat almamak yediðin lokmadan,
Ýçtiðin suyu haram bilmek,
Sevgileri zindana atýp müebbet hapse yatýrmak
Ölür düþler iþte o vakit
Biz, ölürüz kana susamýþ güneþin yakýcýlýðýnda
Gökkuþaðý kayýp,
Yýldýzlar sönük,
Kara bulutlar aðlar, yaðmur sanýrýz þükredip
Ben aðlarým,
Aðlar çocuk tek damla yaþ akýtmadan
Biz, aðlarýz küllenmiþ sevgilerin ardýndan…
Aralýk 2012 / Seda YÜKLER
Ziþan Karamazi’ye sonsuz teþekkürlerimle...