MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Toplanan Azalarımızın Haritası
Kıpkırmızı

Toplanan Azalarımızın Haritası



Unuttum
Sen hariç her þeyi
Kendimi, beni, sende býraktým


***

Aþkým aðrýyor, beklediklerim için
Yokluðunla dolu çýkamadýðým tüm sokaklar
Sokaklar çýkmaz
Karýþýk bir arapsaçý haritasý
Ve dört duvar
Bir kapý, iki pencereden oluþuyor
Ýçinde sensizlik
Evimin kapýlarý gýcýrdýyor
Gelmeyen sen olunca
Beklemekten aðrýyor kapý kolu
Her yabancý el dokunduðunda biraz
Kirleniyor, eskiyor
Ve paslanmak için henüz çok erken

Giderek zorlaþan þey: beklemek
Týpký sýkýcý matematik dersleri gibi
Ýçine girdikçe giremiyorsun
Çýksan çýkýlmýyor problemlerden

Zihnimdeki yüzün düþmeyince gözlerimin önüne
Gözlerim yetim bakýyor
Oysa beynim çoktan çizmiþti yüzünün haritasýný
Ve gözlerin
Baþkentiydi o haritanýn
Ulaþýlacak en uç, en uzak noktada da olsa yerleþim

Dilim, konuþamadýklarýný unutuyor
Acemiyim bu aralar sorulara
Her cevap yeni bir soru doðuruyor aklýmda

Nereye gidersem gideyim
Þehrimi sýrtýmda taþýyorum
Bir de gözlerini, baþkentim çünkü orasý
Hiçbir ülke baþkentsiz olamaz
Benim de ellerim
Hayalin olmasa tutunamam hiçbir þehirde

Oysa güvenilmez hayallere, bilirim
Bir elini boþlukta býrakýr hep
Uçurumdan yuvarlar insaný
Peþinden kalbini
Hangisi daha erken düþer bilinmez
Ama ben sevdim
Hayaline tutunacak kadar, baþardým sevmeyi ve tutunmayý

Tutunmak ne zordur tek baþýna olanlar için
Yýllarca her þeyden uzak kalan bir çift el için
Ama ellerim
Ýþte tam da bunun için beklemiþ
Boþluða sarýlmak için

Burnum: korkularý unutamadýðý kadar unuttu kokularý
Hiçbir þeyin kokmamasý insana ölü hissi veriyor
Hangimizin önce öleceðini düþünmedim mesela hiç
Hep, hangi azamýn daha önce his kaybýna eriþeceðini düþündüm

Bizim kocaman bir toplamýmýz var
Ve bir o kadar da büyük bölünmelerimiz
Bölebildiler mi sahi bizi?
Bu kelime ilk ne zaman düþtü aklýma?

Uyuþturmalý aklýmý, kökünden yok etmeli hatta
Ýnsan aklýndan sorgusuz, sualsizce geçen bir tek kelime için vicdan azabý duyar mý?
Duyuyoruz, hissetmeyen tüm azalarýmýzla birlikte

Çünkü biz hâlâ toplamýz
Sadece biraz kafamýz daðýnýk
Ve aklýmýz karýþýk

***

Unuttum
Toplamýmýz hariç
Her þeyi.



Yirmi Bir Aðustos Ýki Bin On Üç 12 50
Nevin Akbulut


Not: Þiirime yüreðiyle ses olan Sevgili Deniz Pýnar’a sonsuz teþekkürlerimle,
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.