Kesik Kanatlar
Kanadý kýrýldýðýndan beri yeryüzündeki küçük kýzlarýn
Gökyüzündeki melekler aðlýyor.
Hep birlikte kesiklere, kýrýklara ve ölümlere aðlýyoruz.
Kýrýlýrken ölüyoruz
Ölenlerimiz daha cesur ya da daha az günahkâr
Ölenlerimiz daha iyi
Kalanlarýmýz, kaldýkça suçlanýyoruz
Kim baþlattý bu düzeni?
Her yerde kan lekesi
Bakmaya korkanlarýmýz var
Ve kanamaya alýþanlarýmýz
Aþaðýlara dökülse de kan her defasýnda
Kaný akýtanlardýr aþaðýlýk
Aþaðýlýk sancýlarýmýz var bizim
Alçaltan zayýflýklarýmýz var
Ama sancýlarýmýz bazen yükseltir bizi
Ummadýðýmýz anca, yükseklere
Bir merdiven gerek bize þimdi
Tutunup gökyüzüne çýkabilmek için
Ve tüm kötülüklerin üzerinden atlamak
Yükselmek
Nasýl da özgün bir davranýþtýr
Ama gitmeye kalktýðýmýzda kelepçe vuruluyor bileklerimize
Özgürlüðümüzden tutuklanýyoruz
Kan yapýþýyor ayaklarýmýza
Gidemiyoruz
Kalkamýyoruz oturduðumuz düzenin üzerinden
Doðrulamýyoruz
Kimin suçu gidememek?
Kalanlarýn mý?
Suç akýtýlan kanda
Hançerin de suçu yok
Onu saplayan, sapkýn yürekte
Adýmlarým çürüyor
Adým yok oldukça
Silinirken yeryüzünden
Daðýlýyorum tam yükselecekken
Ayaklarýma dolanýyor tüm günahlar
Günahýn sahipleri serbest gezinmekte
Ve ben dilediðim kadar doðru yolda ilerleyeyim
Yalandan görünmüyor ki önüm
Arkamdan sesleniyor zebaniler
Cehennemi buraya taþýmýþlar
Melek arýyor ellerim, kesik bileklerim
Tutunacak bir el arýyor
Bir tek meleklere güvenebiliriz þu yeryüzünde
Ama tüm meleklerin kanadý kýrýk ya da kesik
Katýlýyorum onlara
Dünya hýrpalýyor iyileri ve masumlarý
Eline geçirmiþ bir cam parçasýný savurur gibi savuruyor kalplerimizi
Cam deðil, elmas onlar
Madde lazým zebanilere
Can deðil
Doyuramadý bunca zaman, bunca kan
Meleklerin kesilen kanatlarý da yetmedi doymalarýna
Uçmamýz yasaklandý
Gitmemiz engellendi
Sadece zaman geçiyor
Deðiþmiyor
Zaman durduðu yerde ayný duruyor
Her bir kýrýk parçamýz serpildi dünyanýn bir yerine
Serpildikçe büyüdük
Çünkü saçýlmadýk, saçmaladýk belki
Ama kaldýk
Gitmedik
Bitmedik
Yok edilmeye çalýþýldýkça azalmadýk, çoðaldýk
Küçülmeyi dilerken, büyüdük
Dünya kirlenmeye devam ediyor
Ve melekler
Yeryüzündeki kanatsýzlara aðlýyor
On Altý Aðustos Ýki Bin On Üç 18 50
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.