bir parça buðulu mavi sakladýðým içimde bakýþlarýndan artakalan hüznün mavisi sýksam gözlerimi yaðacaðým nerdeyse çatlak dudaklarýn nemiyle doyacak gülün yýldýzlar kayarken gecelerinde ay soluyacak
bir orman kuytularýna ýþýklar saklayacak avcý tüfeðini alýp kaçacak,ardýna bakmadan daðýlacak sis alnýndan yapraklarýn güneþ görecek yüzleri tumturaklý günlerin
bir yaz, arkamda sana an diye býraktýðým sofranda bir nebze meze, içki ve sevdam baharda bekleyeceðin umutlu havalar korkak tavþan ürkerek kaçmayacak söz seni uðurlayýp, arkandan su dökmeyecek
bir zaman oyalanacaðýz böyle kaçýncý katlarda katlanp kalacaðýz kimbilir esamesi okunmayacak ismimizin çatlayacak nar pembem beni en iyi can sýkýntým tanýr kaza kaza kömürleþen yýldýz yollarý
bir gün gelecek karþýlaþacaðýz göstereceðiz elimizde kalan son kýrýntý maviyi biz sýðmayacaðýz bile içine baþkalarý olacak masmavi düþleriyle griyi uzatacaklar yine bize canlý mavi yerine..toz toprak içinde
hem dumanlarýn savurduðu bir þeyiz hem de oturakalmýþýz bir nehir kýyýsýnda uzat sen ellerini geçirelim sürüyü baþýna iþ açmasýn yarým býrakmak sevdayý uzun uzun yazýlmýþken sayfalar
tanýr mýyýz birbirimizi bilmiyorum bir mavi göz kýrpar mý uzaktan yollar zifte bulanmýþ, kara’nlýk azýtmýþken kaldýrýmlar sensiz yalnýzken böyle fokurdamasý geçmiþse buðulu mavilerin
21. 8. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.