geniþ alanda dar paslaþmalar yüzlerine çarpýyor topun rüzgârý rüzgâr parçalanýyor, yüz duruyor iþinde geniþliyor para alaný insan uçuruluyor ruhundan kat kat asansörlerde temiz alaný daralýyor yüzün
parayý alýp, aðartamýyoruz alnýmýzý gittikçe dar alnýmýz, gittikçe insan sýðmaz o Atatürk alnýný özlüyorum senin kumral saçlarýnýn rüzgârý üfürdüðü
dar odada geniþ mutluluklar sokaða taþan þarkýlarýn hüznü diðer odaya geçememenin acý burukluðu böyle baþlar hayata arkasýný dönüp gitmekler geride býrakarak yüzündeki gerçeði
hep bir maske takarak paradan, puldan ya da yeni alýnacak eþyalardan, evden sonra terfi ederek yazlýk düþüne tercih ederek sevgiliyle geçecek anlara kadeh tokuþturmayý ölü insanlarla
ne’lerle deðiþtik bir yer minderinde özlediðimiz yarýnlarý avucumuzdan düþtü gül’ler þiirlerde görünür hüzünlü yüzü eski yüzümüzü unuttuk sevdiðim anýlarda bir müzik çalar artýk teselli vermez yeni notalar ne kadar uzaklarda lime lime sevdalar!
20. 8. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.