sen olmayýnca
soðuk duvarlara çarpýp
parçalanýyor bütün merhabalar
darmadaðýn
keþmekeþ bir kekeme oluyor çocukluðum
asýlsýz masallara dönüyor
dinlediðim varolmuþluklar
kulaklarým
kayýtsýz kalýyor tüm gürültülere
sesler
dudaklarda bir kýpýrtýdan ibaret
sen gelmeyince
baharlar öksüz
her gün biraz daha kuruyor papatyalar
kurak bir iklim hüküm sürüyor
gözlerimin yaðmur ormanlarýnda
sensiz
eli ayaðýna dolaþýyor günlerin
pazartesi bulamýyor yönünü
her þeyin ertesi oluyor cuma
ah bir görsen
çarþamba bile perperiþan
sen geçmeyince sokaklarýmdan
yetim kalýyor içimin çocuklarý
gülümsemek yasaklanýyor
faili meçhul bir cinayete
kurban gidiyor körebe
saklambaç
firari
sen oturmadýkça soframa
demini tutmuyor çayým
zeytin yas tutuyor
siyaha bürünüyor peynir
aç kalýyor
açýkta kalýyor sabahlar
sen sustukça
savaþlar çýkýyor þehirlerde
kan revan içinde kalýyor caddeler
herkes küsüyor birbirine
darbe yapýyor yalnýzlýklar
rüzgar
yakýyor deðdiði her yüzü
dokunamadýkça saçlarýna
öfkesinden
un ufak oluyor gökyüzü
kar yaðýyor aðustosa
güneþ üþüyor
aðlýyor yýldýzlar
ve serçeler
görmen lazým hallerini
kaç gündür
aðýzlarýný býçak açmýyor
þarký söylemiyorlar
susuyor hayat
her gün kendilerini asýp göz kapaklarýma
beni öldürüyorlar...