TAHTA KAPI
biliyorum orada emin bir belde
aralayýp eski tahta kapýyý, bakýyorum
bir adým atmýþ yorgun, tedbirli, ürkek ayaklarým
yanaklarým al al, çekingen, kaygýlý süzüyorum
üzerimde sabýrla yoðrulmuþ, acý sinmiþ elbise
önümde görünmez bir duvar, korkuyorum.
bir yanda gergin, tedirgin, bir oh diyemediðim
ama nasýl baþ edeceðimi bildiðim
bir yanda hiç bilmediðim
bu yüzdendir bir adýmdan fazla gidemediðim
yapýþtýðým kapý güngörmüþ, eski, paslý
illa ki örttüðü hayat biraz tasalý biraz tatlý
kahkaha da uçuþur bazen o hanede,
sebatla, gönül teriyle erilmiþ saadet de
tek kiþilik yemek, tek kiþilik emekle
yine de her halukârda tetikte beklemekte
tevekkülle ruha açýlan kapý
siler avutur durulmuþ gözyaþýný
aydýnlanýr içten dýþa her yaratýlmýþý
huzur, huzur, huzur...
kaplar cümle cihaný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.