acını zulana sakla ey insan!

"acýný zulana sakla ey insan!
sorsalar nerede diye
göster,
iþte þuracýkta diye göðsüne yapýþan elini"


Puþt bir sevdaya düþürse yürek
insan kendinden de utanýr
alaca kuþlar döner güneþin burclarýnda
intikam alýrcasýna kemirir içini deniz sevdalý bir adam ve
bir el hareketiyle ölür insan halbuki
bir ölümle yakýlýr tüm ülke


aðýrýr artýk yetim bir çocuðun saçlarý
ve daha nicesi ölürr kavruk bir hüzünle
zaten çoðu kimsesizin eliyle gömülür
kimden gelir bu dev kýyýmýn çocuklarda can bulmasý
ve çoðu zaman can almasý.
nerden bilinir

Yaþatmak istiyorum yaþatmak
sadece yaþatmak
beyaz güvercinler düþlüyorum gönlümün avlusunda
ve güzel sözler söylemek istiyorum aþka
ölümden uzak silahlardan uzak
parmaklarýmýn ve alnýmýn arasýnda hissetmeden buz gibi bir mavzeri
jandarmalar düþlüyorum askerler istiyorum fesleðenler diken
þairler ekiyorum topraklara
tüm topraklara þiirler
bezenmeli umudun aþkýn çýðlýðý ülkenin dört bucaðýna
ve bahçývanlarý çocuklar olan umutlar dikiyorum yüzlerine


davullar çalýnýr þimdi iki nehrin arasýnda
kalabalýklaþmadan kalabalýk bir ses olurum
dilimde elli dil
basar zýlgýtý bir ana
türküler söyleriz
geceyi dizlerinde sallayan rüzgarýn kulaklarýna
dayanamam
uzakta kalýrým ben her acýya



Beni unutur buðday yüzlü sevgilim
ki
kim kimi unutmaz bu ateþler/aðýtlar arasýnda
üzülürüm
bir gözyaþý demlenir o vakit gözlerimde
bana fark etmez þahanem
gömülen þairlere de aðlarým



Sosyal Medyada Paylaşın: