Uzakta

uzun zaman olmuþ belli
özenmeyeli bakýþlarýna yaþamýn
her þey biraz gitmeli diyen dudaklarýnda
saklý bir gece topladý mavi ansýzýn
mevsim mesela
tren raylarý
gitmeli örümcek aðlarý
taþ duvarlarý þehrin
ýslandýkça burada kaldýrýmlar
sizin oradaki çimenlerin yeþili


cam kýrýlýyor sonra
kýrýldýðýný duyuyor insan
anladýðýmýz yastan
gök ile yeksan çocuklar doðmuyor oysa
yakýndan
sözleri yeni acýlara demli
bir fýrtýna sonunda
yarý açýk uyumuyor hüzün
kapandý kapanacak gözleri
üþümüþ topraða
yarým sarý benzi yarým asýr yaþýnda


yürüyemem doyasýya gün boyunca
ellerim
diz baðlarýný tutar ömrün
baþýmý yaslarým aðaç uçlarýna
saçlarýn siyah dünya
gül sanýrým zamaný gül içinden geçeni
her neyse söyle
sus
aðlayalým karþýdan karþýya en iyisi
daha temiz deðilse kalbindeki aðýt
ruhunu astýðým beyaz kaðýttan


güneþler gülüþtükçe
maskeler dönecek bir gün
avuç avuç dualar býrakýnca akrep
ve yelkovan
düþümü bölüþünce kuþlar
gitme biçiminde çýrpýnan kanat
özgürlüðün
gerilen yay
içimde kaybolan yangýn
ve adý üstümde sesler
dumanlar tütmekte çok uzakta yine de
ve elleriyle vuruldular insanlar zincire zincir
umuda biçilmiþ kaftan gibidir bugün





Aðustos 2013

/
Sosyal Medyada Paylaşın: