// SENDE ÇOĞALDIM //
Sevinçlerim oldu gülümsedim kocaman...
Sonra sevinçlerimi senle çoðalttým....
Arttýkça sana karýþtýkça coðaldým....
Varlýðým duacý oldu varlýðýna...
Hüzünlerim vardý ceplerimde biriktidiðim…
Zaman zaman aktýlar gözlerimden tutamadým...
Onlarda çoðaldýkca acýdý,acýdýkça canýmý yaktý sen kadar...
Geliþinle tebessümlerimi mutluluða çevirirken neden acýtýn bu kadar canýmý neden yakýp geçtin yüreðimi...
Oysa sadece gülümsemenin kýyýsýnda durum dinlenmek istedim…
Sadece sen olmak senle olmak...
Neden serin sulara ittin beni ardýna bakmadan...
Üþüdüm sevgili çok üþüdüm sensizlikte...
Kendime sarýlýp uyumayý öðreneli çok olmuþtu da hayalinde yetiyordu seni sevmeye...
Hala bendesin açtðýn yara kanýyor hala içim çekiliyor bazen nefes alamýyorum..
Sensiz deniz bile deniz deðil sanki tek baþýna kimsesiz bir çocuk hüznünde dalgalanýp duruyor þimdilerde...
Yarýn gök gürleyecek sonra gökyüzü aðlýyacak sonra denize akýtacak gözyaþlarýný…
Sonra güneþ açar belký ...belki bir çocuk uçurtmasýný uçurur gökyüzüne gülümsetir yine bulutlarý...
Haydi þimdidir gülümsemen gerek an! bu anýn ötesi yok...
En çok acý veren yanýndan sevmeli insaný...herkes kaybetme telaþýnda þimdilerde... Yalnýzlýgýyla saklambaþ oynuyor yakalanan ebe...
Haydý saklan sende...ne duruyorsun öyle en yalýn halinle...saklan duvarlarýn ardýna...
Yüreðinin en degerli hazinen olduðunu unutma çok derinlere sakla onu acýtamasýn,kanatamasýn kimse...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.