Süzülüyor ufuklardan mavi ummanlara, Bu beliren ki bir pinhanda kayboluyor. Sonra açýlan yelkenlerden sonsuzluða, Ýskelede rýhtýmlanmýþ bir gemi kalýyor.
Açýyor kanatlarýný onu bekleyen sahraya, Aya basýlmamýþ topraklardan geçiyor. Arþýn derinliklerine býraktýðý efkâra, Issýz çölde haykýran kuzgun eþlik ediyor.
Ýlerlerken dalgalanan altýn sarýsý kumlara, Peydalanmýþ çýðlýklar yelkenleri sarsýyor. Velâkin hiç görülmedik bir dünyaya, Çölde bir gemi kanat çýrpýyor… Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.