MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Gece Yürüyüşü
Utopia

Gece Yürüyüşü


vaktidir indirin bulutlarý gökten dedim
tarifi imkânsýz düþleri nihayet gördüm
deðiþti insan deðiþti þehir ben de deðiþtim
sana düþlerin doðusundan
sana yaþamýn dokusundan
sana gözümün buðusundan üç inanç üç umut
üç iklim biriktirdim

kocaman bir aydý gökte -dolunaydý- yakamozladý sularý
güneþin ismi geçti bir tek cismine henüz vardý
bir büyüydü bu bir ilkti sonun doðurduðu
karanlýktan beter karanlýktý
içimizde ölüm içimizde yaþam içimizde sevda korkusu
kuruldu baðdaþlar türküler söylendi özlem bilendi
seni gördüm kulaklarýmla her saniye her an
gece yürüyüþüydü sesin durmadým

durmadým yürüdüm gece
inandýðýnda mucize

süt beyazý gölgeler arasýnda karanlýkta
ihanetin küflü rahiyasýyla yekpare
çok çoðul seslerdi kâh çok çoðul yüzler
adanan kutsanmýþ çoðunluðun aleladeliðine
bir avuç inanç törpüsü bir avuç insan ölüsü
dedim inanmak gerek gene de
inanmak göðün koyusuna suyun yakamozuna
inanmak rüzgârýn uðultusuna gecenin þefkatine
yeni deðil çünkü asýrlardýr esirdir
sahte ömürler sahte sevgilere
durmadým durmadan yürüdüm gecende
durmadým duyumsayýnca yüzünü gözlerimle
yaþam elleri kalbimizde umuttan bir mucize

açýn kafesini göðün dedin
açýn göðü göðsüme doldurmaya geldim
iki kere yineledin ikisinde de yenildin
yenildikçe direndin som inançtandý direncin
doðdu gökyüzünde umut güneþ niyetine
sustuk biz sustukça esneyip uzadý gece
iklimler ekledim iklimlerine
sýcacýktý ilki ikincisi soðukça
tuz bastýk þefkatle kanayan yaralarýmýza
saðaldýk güçlendik canýmýz acýdýkça
yürüdüm gecende durmadan yürüdüm
oradaydýn oradaydým ama yoktun yoktum
üþüdüm kâh halimi hayaline bürüdüm
asýrlar geçti saniyelerce sen gülümsedin
dönüþtü insan dönüþtü dünya ben dönüþtüm

bin kabuk deðiþtirdim tek gecende bin deri
aðýr korkuluydu içim aðrýmca yalnýz
öldü ölmüþ ölecek kadardý umarsýz
bin kitap yaktým tek gecende bin þiir
incindi bedenim incindi tin
kalbi otayan anne kokusuydu sesin
durmadým

durmadým yürüdüm gece
düþlediðinde mucize

bir ilkti bu bir büyüydü sonun doðurduðu
yürüdüm gecende durmadan yürüdüm
diri sandýlar ölüydüm
seni sözcüklerin nefesiyle
seni uzaklarýn özlemiyle
seni yýllarýn ölü elleriyle çektim içime
harf harf yudum yudum hece hece
saniyeler geçti asýrlara gebe sen gülümsedin
dirildi insan dirildi evren ben dirildim

yürüdüm geceydi
yürüdüm gözlerince umut gözlerince gece
durdum anneydi sesin
durdum yokluðun ölüm varlýðýn mucize…

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.