Lo
RİCA
Sýcak soluðun çekildi gitti,
Þimdi þehirde duman var pus var.
Þaþtý þu gönül yýkýldý gitti,
Yerinde çeyrek akýl var us var.
Gizleyip dilde aþký sevdayý,
Kusur mu saydýn mahbup edayý?
Can gider bir gün keser sedayý,
Ecel renginde sükût var sus var.
Üstüme çekip siyahtan perde,
El tutma beni elin içinde.
Hanemden deðil, yöremdendir de,
Talihin içinde türlü makûs var.
Gelen bilinmez dertten mihnetten.
Âdem ki çýktý süslü Cennet’ten.
Vuslat kadrini dinle gurbetten,
Sönmeyen közle tende mahpus var.
Muhabbet olmaz aðyara taksim,
Kýrýlýr sende yansýyan aksim.
Çizip dursa da sulara resim,
Mahiye göl var, bir de fanus var.
Aynalar kýrýp en güzel düþü,
Altýnla süsler korkak ölüþü.
Sadýk rüyanýn yarým gümüþü,
Ömre kâr olur; yoksa kâbus var
El rýzasýna olsa ömür sarf,
Okutmaz gönlü olur kirli zarf.
Gönülde solar okunmayan harf,
Balýðý yutmuþ nice Yunus var.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.