Lo
ARZUHAL
Düþmüþüm narýna yar, halimi bilmez aðyar.
Derûna rücû ettim her saniyem bir tekrar…
Hayallere dürüldüm görülmez içte ne var.
Dürüldüm ve sürüldüm yurdumdan apar topar.
Heybetim paramparça þimdi her iþim bir ar,
Gittiðim bütün yollar kendi kendimden firar…
Âlemde mecnun kaldým, tahtým oldu tarumar.
Kalmadý saraylardan tek bir harabe duvar,
Madem sildi varlýðý, aklýmý çalan kumar,
Artýk kýyamet kopsa, âlem batsa ne çýkar?
Yokluðuma sýðýndým, hem de sonuna kadar…
Zira kimin haddine yokluða vermek zarar?
Eriyip nefesinde, kaldým simsiyah buhar,
Karýþtým bulutlara dolaþtým bin bir diyar.
Ne yaðmur olabildim ne de bembeyaz kar,
Kavurdu her gün beni, çarpýþan yýldýrýmlar.
Uzatsan elini yar, eylesen bir tek iþmar,
Kâf ile Nûn olur da baþlar yeniden imar.
Beyhudeymiþ aramak, sana tek yol intizar…
Aradýkça tükettim kendimi azar azar.
Hadi yokluðuma gel, býrakma böyle bîzar!
Bak gönlümde duruyor ezelden gelen ikrar.
Yüreðim sana mümin, kâinat bende küffar…
Ben ki yandým aþkýna, býrakma böyle naçar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.