'Son tebessüm'

Kapatýn kapýlarý acýyor sol yaným!
Acýdýkça kanýyor içimden...
Kana bulandý yürek eþiðim
Gidiyorum!
Gölgesi satýlýk insanlarýn sattýðý bu þehirden...
Susuyorum!
Kanýma kýzýl bulaþtýran, vâveyla bir aðlamanýn musallâsýnda ’hayata’...
Ýrin irin derinime akýyor,kana bulanmýþ cinayet bakýþcý harfler.
Ýçimde alfabe cenazesi, ’cümle kuramayan kekeme dudak ölüsü’...
Rûhum yönünü kaybetmiþ bir seyyâh...
Yönüm kaybetti beni..
Kayboldum dehlizinde âþkýn; ve kayboldu tüm sokaklar...
Kayýp kent rolünü üstlendim sonsuza denk
Silindi, þehir þehir özlem haritasý gözlerimde.
Ýçimi týrmalayan bir sessizlik geçiyor içimden
’Týrmaladýkça’ gönlümün topraðýný,
Çýkýyor bir yüz tutmuþ acý âþk þehri daha ayyuka...
Ve, kapattým sol yanýmý kimseler görmesin.
Artýk mühürlü dudaklarým ’Artýk’ sevdalara...
Yalnýzlýk son kelepçeli mahkum gözlerimde
Vur bir yellik rüzgara aþýna tabure’ye
Ve sallansýn Gün/ahlarým, Ulu orta bir þehrin göbeðinde....
Mecnunlar dûaya gelsin,Ferhat okusun selâmý en içlisinden!
Daðlarýn sýrtýna yazýlsýn adýma fatihalar..
Kuþlar seyre dalsýn âminler ile
Toprak sarýlsýn bulutlarýn rahmetine
Leylâlar suskunluðu gömsün yitik yürek bahçelerine
Koklanmayan gül gibi avuçlardan uçsun göklere yâsinler...
Üzerime âþktan dûalar örtün
Gidiyorum!..
Gidiyorum....ölüme kurulu bir beden.
Öksüzlüðüm yüksüz kalkar bu limandan
Liman.... limaným ki! kayýp bir þehir gibi...
Suskunluk doðuruyor gebe bakýþlý gök yüzü
Kulaklarýmda çýnlayan zümrüdü anka
Bir bilmecenin yamacýnda
Düþüyor âþk uzunca topraðýn baðrýna
Baþ ucumda bir fatiha olsun alnýma deðen
Ayak yaným yâsin ile dolsun nûrdan
Gönlümden bir ateþ geçiyor baðrý yanýk þiirlere düþen
Üþütüyor yazýn ortasýnda ölü bakýþlý canýmý
Ve son bile böylesine sona yaklaþmýþken
Son bir takat kalmýþ candan çýkýyor Âþk...
Bismillâh ile....

Yazarý:
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: