Süveyda

Ne çabukta geçiyor sensizlik bu gönül limanýmdan...
Zaman yangýndan kaçar gibi
Yangýn zamana aðýr bir yük alevi.
’Aþýsýz’ kudurgan geceler kaldý aþktan geriye...
Hasret... özlem... nefret...kin...aþk.. ve ayrýlýk...;
serpelediðimiz yeþermeyecek ölü tohumlar
Ölü tohumlar ekiyorum sensizliðin her bir gününe
Yeþermeye özlem bakýþlý tohumlar..’Süveyda’


Kuruyup bir çýnar gibi üzerime devrilmek istiyor ya hayat
Ýçimde içine sýðmayan içsel afetler
Sol yanýmda depremler çoðalýyor
Yýkýmlar arasýnda azalýyorum....
Azalýrken içim..,içime ses ediyorum duy..! beni ...
’Ýçimin senli sensizliðini duy..! ’Süveyda’...
Yangýn alevi nasýl taþýr bak þahit ol, gözlerime...

Ýçim içimden kaç yüz yýl daha geçerse
Ýçimi tamamlayan bir yangýn sönümü býrakýr yerini Küllere....
Ýçime kaç dudak mührüyle gönderdiðim mektuplar adresini þaþýracak
Mülteci bakýþlar arasýndan sýyrýlýp sýðýnak bir dehliz yapmýþken
Kaç intihar süsü verilmiþ ayrýlýk daha asýlýrdý aþk’ýn boynuna
Boynu incelmiþ zamanýn ayaklarý soðuða yüz tutmuþken
Söylesene.. ; süveyda...
senin adýn içimin yangýn ölüm sureti miydi?
Böylesine bulmuþken hayatý, kayýp etmekte neyin nesiydi...


Bu gölgeler yabancý deðil biliyorum...
Bu þehir biraz sen biraz bendi;
Ben kendimden geçtim bir ’sen’ üstü...
Ve aþk bulandý yüreðimin duvarlarýna
Yasak eylemler yazýlý düþ ile baþlayan kelamým
Þimdi bir eylem kurbaný gözlerim devrik cümlelere
Hazýrlan ’süveyda’ içimin kurak mevsimi adý
Tohum ceninim hazýrlan...Gidiyoruz.....


Aþka veda türküsü yankýlanýyor,
Griye çalmýþ bu kent sokaklarýnda...
Bulutlar izini taþýyor fabrýka bacalarýnýn.
Ve ben içimi buluyorum varoþ bakýþlý caddelerin
Kül kedisi yalýn ayak sessizliðinde
Ýçimi buluyorum süveyda...
Ýçin içimde diri bir ölü...


Aç gözlerini...
Zamanýn tüm tükenmiþliðini getirdim avuçlarýna
Satýlýk bakýþlarýn kirpiklerine;
Beyhude bir gece yamacýnda intilar süsü býrakmak için
Aç gözlerini; gözlerime iliþsin ’için’...
Bak kan pýhtýsý bir taç yaptým
Gönlünün baþ ucuna...


Adýn ferman...
Fermanýn yalnýzlýðýmýn ayak parmaklarýnda
Ne garip deðilmi? süveyda... ne garip
Güle güle deyip gülemeden gitmek
Hoþçakal süveyda ’Hoþçakal’.....

Yazarý:
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: