Bilekleri kesik harflerin kanayan yalnýzlýðýný dikiyorum "süveyda". Ne zaman baksam dünya’nýn göðüne; Göðsümde derinleþiyor uçsuz ve bucaksýz uzaklýðý.. Sonra bir nefes oluyorum rüzgarýn sýrtýna. Sürükleniyor dua yakarýþlarým, Uzak bir kentin çocuk aðlayýþlarýna. Ýçimin yangýný körükleniyor Körükleniyor süveyda...
Kudüs kadar yetim bakarken dünya’ya Aðma seyrediþler çalýyor kapýmý kurþun, kurþun. Ve bir þehit edasýyla düþüyor alným, Yönü ALLAH olan huzura. Ben Kudüs’üm.. Süveyda!,Mescidine Peygamber ayaðý basýlan. Aðlayýþlarýmý duymayan dünya’ya ALLAH’ý cc þahit tutan.
Aðlayan gözlerini aðlamalara sildiren Filistin’im ben. Yarasýna yaradýlandan deðil! Yaradandan þifa bekleyen. Ve bir dünya aðlayýþý biriktirdim Yýkýlmýþ pencerenin güvercin kanadýnda. Duyuyor musun? Süveyda. ......... Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdarözyanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.