HÜZNÜM

Rûh oldu gölgeler yapýþtý kanayan dizime.
Takatim dermansýz,
Vuruldum bir hüzün vakt-i gönül þakaðýmdan...
Revâna döndü kalb-i sadakat sokaklarým;
Kan revâna döndü âminlerimi sürdüðüm avuçlarým
Halime deðil!
ALLAH’ýn (cc) verdiði c/aný üzdüðüme aðlarým.
Kalbimi hasretinle yýldýzlarýn ucundan daðlarým...
Yetim kaldý, içimin acý endâzesi.
Çaðlar ruhumda sevda hengâmesi
Ýçim içimden geçti de
Gönlüm bir senden geçemedi…
Ne gerek âþk’ sevda aramaya can
Hükmü durur âyetlerin,
Ýn derinliklerine bul rahmeti bican…
Körertilmiþ b/akýyorum dünya yüzüne
Gönlüm yöneliyor gökyüzüne
Dûalarým ardý sýra meleklerin peþinde
Piþmanlýklar dergâhýndayým adým bir köle
Sevda’ya…’O’ Âþk’a ’O’....
’O’na yürek/ten tövbe gerek.
Salavat gerek..,
Âþk’a yanmak…yangýna tövbe,
Tövbe’ye piþmanlýk ,Gerek!
’Gerek’ gün/ahý sýrâtýn ince teline’....,
Akýp gitsin bedenlerimizden Kurtuluþ müjdesine…
Dünyalýðý serelim topraðýn bedenine.
Akýp gidelim, nûr mücellânýn kevsêr su’yu rahmetine..
Irmaklar çaðlar... Gönlümde aðlar,
Hasretten kapanmaz yaralar
Karýþsýn geceye zikrullâh’lar
Hây... Hû... Rahmet-ül ya nebü....

Yazarý:
Serdar ÖZYANIZ

Editör:
Zeyneb Gül Turan
Sosyal Medyada Paylaşın: