A C I N I N DİLİ

ölümün soðuk yüzünü unutmuþ insanoðlu
farklý sesler çýkarýyor aðýz aðza duran diller
hoyrat sevinçlerle nârâlar atýlýyor
tuvalde çizilmek istenen yeni bir sonbahar
bahara hazan þarkýsýný söyletiyorlar


her dem batýda yürüyen bilir mi ki doðuyu
algýladýklarý tek þey fukara avuntusu
oysa bizim ilkbahar umudumuz var hâlâ


eþkýyaya hayýna çýksa da adýmýz
kocaman bir deniziz biz/ kocaman
ölüm pahasýna karaya týrmanan
içlerinde memleket türküleri yanan
balýklarýmýz deryalar kadar


susturulsa da dilimiz
durmaz/ kuþlar gibi þakýr kalemimiz
garip insanýmýn manzaralarýný çizer
ya/kýlan/saklanan kitaplarý yeniden yazar(ýz)


koyulaþsa da kan akýþý
býrakacaðýmýz aksisedayý
bizim gibiler bilir
bundandýr sapa sokaklarý geçmemiz…


yüzümüzde patlayan is
yak/maz/amaz
yakamýza iliþtirilen düþmanýn ateþi
yüreðimizdeki göz görür gizleneni


kurþun iþlese bedene
geçmez ki acýdan taþmýþ yüreðe
umutla tutunduðumuz yer Tanrý’nýn kolu
bundandýr kurak bozkýrlarda yeþermemiz


alýþmýþýz kurþunun hýzýna
bir gider bin geliriz
söylenmemiþ sözlerden
can evimize düþse de ateþ
vatana sevdaya y e m i n l i y i z
fikrimiz firarda mapusa sýðmaz*


karanlýk gecede bile
sönmez güneþ ruhumuzda
seslendirdiðimiz s e s
kardeþçe ve de insanca yaþamak isteði yalnýzca


ya bu yanda / ya da öte yanda
bir sýrat vardýr geçilecek
ki anahtarý kalptedir


ey halkým kurtuluþ savaþýný u n u t m a
büyük fikirler büyük metanetlerle geçilir
beyazýn gölgesine tutunan
kör bir insanýn hislerini duyumsamayanlar
bilsinler ki açýlacak bu sis…


Hâdiye Kaptan


*Sezen Aksu


Sosyal Medyada Paylaşın: