Asýn beni, öldürün Þehrin 7 kapýsýnda Üçer gün aralýklarla Ýbret-i ala, âlem-i þüheda Diye asýn
Öldürün beni Ki kemiklerimi kuzgunlara Etlerimi sýrtlanlara verin Koymayýn topraða ve asla Dolaþmasýn kurtlar vücudumda Toprak beni alamadýðýndan Çatlasýn Diye asýn
Bir tacir görüp de ölümümü Anlatsýn diye füsunlu öykümü Sonra bir þairin bir mýsrasýn da Tek kelime olayým Diye asýn
Öyle bir öldürün ki beni Hem de atýp susuz kuyulara Yusuf’u aðlatan o kuyulara Azap çeksinler Diye asýn Vurun baþýmý Sonra çöllere vahalara Mecnunu Mecnun eden O sahralara Kemiklerim karýþsýn diye kumlara Öldürüp bir çöle atýn.
Sonra deyin ki Ne de fakir biçare Üstünde üç beþ sikke Alnýnda yoksul sözcüklerden Azametli bir hutbe Ve ne gelir elden Ölümü dilinden Deyip asýn… Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.