selçuklu’dan kalma biri babam yakýn arkadaþý ibn-i rüþt’ün hep bir seccadenin üstünden yýldýzlara bakan
kendi coðrafyasýndan biri babam en sýký dostu kendi kendinin kendi daðýndan çaðýldayýp kendine akan
kendi hapishanesinden biri babam elinde tespih, mescidinde volta atan ve kendine hücre veren gardiyan
II
babamý büyük okyanus sanýrdým küçükken nehirlerin dökülmediði bir hazarmýþ siz göl sayýn ben onu okyanusa deðiþmem
istanbul dönüþü yaþlý kucaðýna atlardým kýrkýnda bir olgun adammýþ o zaman þimdi ihtiyar diyorlar, ben onu bu yaþýma deðiþmem
aðrýdan ulu derdim nemruttan uykusuz bir yar’ýn en dibinde bakîr bir tepe imiþ ona týrmanmak için önce inmeliymiþiz çýksak da çýkmasak da evereste deðiþmem
ömer faruk hatipoðlu
(sevdim çocuk yanýmla, hera, 2000)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Faruk (ofh) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.