çevre
içimiz beyazlarsa ,
çevre miz yeþil olur defnelerin dibine
baran yerine yangýn
kökünü yakmayacak
daðlarýn doruðuna
kar yerine kan
yamacýna akmayacak önce iç denizlerimiz kirlendi
kötü kentleþti
içimize kurduðumuz kentler
bakmayýn toz kalkmadýðýna
önce içimizde baþladý erozyon
orman aþkýndan tutuþanlar
yeþilden kibrit çýkardý
kâðýt incesi ciðerine annelerin
ormaný yakan da aðaç soyundan
aklýmýza bastýk patladý
düþüncemizdeki mayýn
yüreðimiz cephanelik zaten
çiçeði kökünden sökerek sevdik
yar saçýný okþamadý bir türlü
yumruktan açýlmayan elimiz
dünya yörüngesinden çýksa da
cebimizden çýkamayan elimiz
böyle çekildi nehirlerimiz
toprak,harcý gibi tutan kökten
böyle koptu toz bulutu olarak
hava camdan mýdýr, çizilir mi
böyle çatladý gökyüzü
kaç insan varsa o kadar doða
o kadar dünyaydý kirlenen
.
.
.
.
.
.
defnelerin dibine
baran yerine yangýn
kökünü yakmayacak
daðlardan kan
ovama akmayacak ömer faruk hatipoðlu (AUY, y.sanat, 2006)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Faruk (ofh) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.