MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

yolcu






yolcuyduk
belleðimiz göçtükçe büyüyen
tümülüs daðlar altýnda soluksuzdu
unutulduðumuzu unutmuþtuk
kanýyordu ayna ve ýrmak
yüzümüze tutamýyorduk

yorgunduk
yanlýþ sayýldýk sýralarda sisli yýllar
koyun koyuna yatan koyunduk
oyun bilmedik hiç, kurt bilmedik birbirimizi
ama dokundu iþte
yünümün ‘kýrkým’a dek ömrü olsa da
daðlýçken karaman diye çaðrýlmak

yorgunduk
ipleri denizaþýrý
deprem ayaklý coðrafyada
bir düþüp bir kalkmaktan
midemizde saban aðzý
çizmelinin tarlasýný çizmekten
bir sulum ekmek için
dünyanýn bütün fýrýnlarýný gezmekten

yorgunduk
vadeli dünyayý nakde çevirenden
ve kurduðu bozuk cümlenin göçük boþluðunda
sakalýna baðladýðý yarýnýmýzý
saçýndan asýlýrken düne

yorgunduk
duman alev suda söylenen tarihin
beþ on bin yýlýnýn geçtiði
gövdesi dört yana gergili bu yerde
çýnar gibi kök salarak hem
hem kavak gibi verilmekten hýzara
yekbeten’den* çok önce
dersim’den hemen sonra

yorgunduk
oðul getirir gibiydi kadýnlar
boþ peteklerde kovan kovan çocuk
ondandý
paçamýzdaki bakýmsýz ellerden
huzurla bakamadýðýmýz gökyüzüne

ve çadýrlarda
öksüz yetim
bir baþý daðlarda ayaksýz
bir baþý ovada baþsýz
daðlý, köylü ve her kente yenik
hep bir sancaðý
bir dostun kucaðýna yeðledik-
yeðlendik
yorgunduk

yolcuyduk
yýlký atlara bindik
yolcuyduk
garsýz trenlere
çölde gemilere yüklendik
kimimiz bir mermiye binerek uçtuk
kimimiz yayan yapýldak yürüdük koþtuk
durduk çoðumuz
ama yorgunduk
ama yorgunduk-
yorgun hepimiz
.
.
.
.
.
.
.
.

yorgunduk
kafileler bel bel bakýyordu
ruhumuzdan kanlý terler akýyordu
tarýk ýþýðýyla karýyor
yaramýza yakýyordu
ve su toplayan hayallere
yine yolcuyduk




ömer faruk hatipoðlu


(AUY, yom, 2006)

*yekbeten(ecebatana) : bir media kenti
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.