Çýðlýðýnýn arkasýna yazdý sesini
Dönüþlerin son duraðýnda
Yüreðine yasakladýðý
Eskiyen bir aþký rüzgâra savuþturdu
Bulut beyazýnda,
Kýrk ikindi yaðmurlarýna
Çevrilen yüzü...
Hangi bahar sindi ellerine
Hiç kýrgýnlýðý kalmasaydý
Uzanýp uzaklýðýn duldasýna
Baþýný topraðýna gömen kuþlarýn
Kum tanelerince seviler býrakýþý
Görmese gülümsemeli yüreði
Yüreði yalnýzlýða çeken kýyý
Uslandýr kendini!
Boran ve yaðmurdan kalanlarý
Utangan bir gülümsemeyle
Düþler getir yarýnlarýndan
Özlemsilerini ayýrýp
Gerçeklerinle eksilt, uçuruma býrak
Yontu yalnýzlýðýn merhabayla tanýþsýn
Senden ýþýyan bir yüz bul
Gözlerin henüz eksilmemiþken
Bitmeyen ayrýlýklardan bir nehir kendine…