ANAM

tepegözdü camlarýmýz ahþap evlerde
yine de aðaçlara düþerdi gölgelerimiz
maviyi arayýp durmazdýk apartmanlar arasýndan
kapýmýzý sokaða açýp çýktýðýmýzda
kucaklardý masmavi gökyüzümüz
seke seke yürürdü yaz


çok sorunlarýmýz varmýþ aslýnda, duymazdýk
bizden kararmazdý ki bulutlar
yol bizden daralmaz
su bizden kesilmez
bizden kilitlenmezdi aðzýmýz

yürürdük önümüze serilen yolda


bilmezdik biz büyütür küçültürüz ekmekleri
ellerimizle karar, biçim verirdik de hamura
yaðmurlar sanmazdýk bizden yaðar
bizden akar damýmýzdan içeriye sular
topraklar kurur çatlar
bizim yüzümüzden güler, aðlar bebeler


toplaþýrdýk bir gaz lâmbasýnýn altýna
kimimiz dantel örer, nakýþ iþler
kimimiz okur, yazardýk
küfürlerimiz zararsýzdý, bizeydi
ileri gitmezdi bacakarasýndan
sokaklar tozmuþ, dumanmýþ
bilmezdik


bize dokunmayan yýlan bin yaþasýn felsefesi vardý çoðumuzun
bize dokunmayan sel
bize dokunmayan zaman
aldanmýþýz
haberimiz yoktu hayýr demekten
önümüze eðilmiþti baþýmýz
bizi unuturduk bir taþ altýnda
ezil ha ezil
deðildi de ilkemiz
görmezdik


bize gösterdiler anam
pýsmýþtýk minder altýna


cýrcýr böceði öterdi de aðaçlarda
biz konuþmazdýk
daðlarda melerdi kuzular
kurtlar ulurdu
kavalýný hüzünle üflerdi çoban
köpekler susar dinlerdi
aðaçkakan delerdi bir aðacý
yollar uçurumlara uçurumlara
incelirdi


biz konuþmazdýk anam
kesilmiþti sanki ses tellerimiz
bir ameliyathanede
gözlerimizi açmaktan ürkerdik


talan edildi bahçelerimiz, evlerimiz
yarýldý daðlar boydanboya
yürüyeceðimiz yollar
yiyeceðimiz ekmekler satýldý
yediklerimizi kustuk sanki
maviliðimizi öðürdük


biz konuþmayý bilmezdik anam
karþý durmazdýk


valla çapulcu falan da deðiliz
deðildik
ne de çanak yalayýcý halayýk

kimden öðrendik bu direniþi!


yeþili istiyoruz!




Sosyal Medyada Paylaşın: