Bir ses

inan bana kardeþim
benim için olsa istediðim
pencereni bile açmaný istemezdim
otur derdim koltuðunda kýmýldama
unut sesin, soluðun çýktýðýný
çýkma yorucu yollara
kadýnsan dizini kýr otur
erkeksen yaþadýðýný unut


çiðnensin bütün çiçekler, boyun büksün
kuþlar bulamasýn yuvalarýný döndüklerinde
talan olmuþ alanda
sis bulutlarý sarsýn ortalýðý yine
düþünceler daðýtýlsýn
hiç karýþmam, karýþma
zýplama olup olmadýk yerde,
hele bir saatten sonra içme
oynama, hoplama
konuþma

bir rüzgâra kapýlýp gitme diyeceðim
ama olmuyor iþte
az seni, az beni, az da baþkalarýný
yani anlayacaðýn tüm halký
ve çevreyi düþünüyorum
tuzaklar kuruyorlar
sanki fareyiz bir kapanda
burnumuzla kokluyoruz havayý
kapýp kaçanlar var peyniri
mutfak yalnýz


aðzýmý açsam lokmamý kapýyorlar
konuþamýyorum
bir tavam, tencerem var ses verdiðim o kadar
senden ne istediðimi sandýn bu koþulda
bir ses,
o kadar!



11.6. 2013 / Nazik Gülünay







Sosyal Medyada Paylaşın: