’ ’git gide daralýyor çember ve hesaba oturuyor geçmiþ gelecekle’
kara kalem bir portreye benziyor bazen geçtiði yerde iz býrakan geçmiþ vurdumduymaz hale geliyor geçmemiþ yaralar
uzak yerlerde söylenen bir þarký arsýz bir sessizlikle çýnlatýyor kulaklarý her söz bir çentik atýyor yüreðinin duvarýna her söz ayrý bir yara
gelecek kaygýlý en çok kendi geçmiþinden korkuyor hiç bir telafisi olmamýþ ki geçen zamanýn verilen hiç bir söz tutulmamýþ tutulamamýþ sevgilinin elleri
kendi kabusunu yaratmaya baþlýyor zaman uykusuzluk diz boyu baktýðýnda bir tek kendini göremediðinden koca hikayelerde kör oluyor umut
her gün bir öncekinden biraz daha fazla ayaklarý dolanýyor aþkýn avuç içlerinde sakladýðý tebessümler her gün bir öncekinden biraz daha eksik bu yüzden
anlamsýz cümlelerin arkasýna saklanýyor keder kocaman kahkahalarla kamufle ediyor yüzünden düþen bin parça hüznü
þimdi deli bozuk þiirler yazýyor ellerim ve dönüp baktýðýnda gelecek geçmiþe yazdýðým her kelimeden davacý oluyor gözlerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayrık Otu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.