Mürdüm

Deðmezse yay kemana vuslat deðildir, aðlanmaz
Bestelerce akort yapsak kopar dil kayýþý, baðlanmaz
Her týlsýmda sen, her cývýltý der; gel!
Haddini bilemedin, heyhat. Gönülde arlan az.

Seyrimdesin, manzaramý engeller mi bahar dallarý
Þehrim ak deðil hatta giyinmiþ en nadide allarý
Dilim þeytana avukat, lanet olasýca
Çýksan karþýma da damlatabilsem þairene ballarý.


Aþka çabalama, ölüm hem gerçek hem de sonsuz
Aþk ne sonsuz, ne gerçek, ne de yapabilirsin onsuz
Rýzam için bin lafza et, darma duman et dimaðý
Yalnýzca tutuþtuk henüz, bahtýmýz olmalý korsuz.


Ne ise, tüm heceleri boca et, yaz girizgahý
Revan harekatlarýnda yakarýz, tir’iz þahým
Gönlüm, bu ne renk, bu ne beniz? Ölmüþsün
Efsun iþlemiþ sana, besmele çek, diril gayrý.


Zuhur ettim bir sen, mahlâsladým cihâna, hoþça kal.
Nâr olmuþ bir çakmak bile siluetinle ise, boþ çakar.
Ta Tebriz’e yayýl, Afrika, Sýrplar tanýsýn seni
Ardýndan dön dolaþ bu deliye, Bendeniz, þairane boþ naçar..

Sosyal Medyada Paylaşın: