Lebbêyk Ey Şems!
Selâmün Kavlen Min Rabb’in Rahim
Ne ben goncayým, ne de sen çýnar bir âlim
Sâhi boþverelim aþk-ý meþki, hicvi, zifri
Yaþ kemâle ersede, hatýralar ve geçmiþ zalim.
Sana özendi mihr, sana üryandýr mâh
Gönül; avâre, divâne.. simâmýzda bin âh
Sükût eder miyiz lehçemizden, asýrlarca?
Etme dost, iþtiyak oldum, zaâtýn ile kaplý dimað.
Pusulam diyârýnýn þevkine meftun
Kâh mirada ab-ým kâh sahrada keyf kum
Ey Huy! Çýk içimden parçalama derimi
Didârýmýn kýrýþýklýðýný ne Hint yok eder ne Hun.
Lebbeyk Ya Dost, Lebbeyk!
Lebbeyk Ey Þems, Lebbeyk!
Tevâzu edebilirim; satýrlarca, içim kanlý gömü
Can seninle çýkmak ister, defalarca tekrar ölüp
Sönüp yok olma ufkumda, o vakit ki; donarým
Sana koþarým, nârlýðýnda.. elimde sade bir körük.
Ne kadar yaþlansak da ezberimize kuvvet
Satýr satýr hatm ettim varlýðýný, yok baþka ümmet.
Bir okunuþta tamamlasan dahi yeter beni, Ey dost!
Dilde zikir ol, o vakit nedir ki külfet?
Ben bir þairim, yorulmaz elim yazar durur
Her dem iç göz damlalarýmý, oruç baþýna vurur
Þükür Rabbenâ, nefislerce Elhamdûlillâh
Gözümü aydýnlattýðýn nur fersahlarca huzur.
Ey yarenliðin bin bir reca’lý havf hali
Ey yanýnda tüm renklerin tutuþtuðu,yel, salim
Ey donarken yandýðým, yanarken tutuþtuðum
Bunca nidâ alâ ise e mâdem kal bari?
Nefes af çeker iken Mevlâ’ya, bir olalým?
Bunca cüheyla var iken gönül ister mir olaný
Kir olalým tüm günahlarýn üzerine ak’lýðýmýzla
Semâ saçar üzerine bereketi; aklý pir olanýn.
Ahir zamân da aþk; üflemek neyi, dokunmak def’e
Hû soluyup düm tek etmeliyiz tabutta son dem, gönül kefe.
Ýlmeklerce baðlýyým avuç içlerinden müjganlarýna
Kabul eder mi bu bâki dostluðu ipekten bir kefen?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.