Mihr-û Mâh/ Sitâre

Kor’umsun, cayýr cayýr, duman duman
Kabâhat aþkta, o senden medet uman
Kenâre süzüldüm, baktý gözün baþka cemale
Kimdir ki, fýtratýna pertev olan, kimdir o human?


Sermed isin, kermenlerde sur
Ne mimar tamamlar yüzünü, ne kul
Fethedildin, Fatih’in titrek parmaklarým
Cezm ettim, rahiyâný orda dur.


Emir Ýkra, durma müslim
Her harf sual, her harf hüsni
Ukubet var ise, mutlak ödül de var
Arþ toplanýnca ismini nida edecek kürsi.


Heyhat! Parmaklarým koþtu yolundan
Bir keþev gibi sürüm sürüm, oldum soyundan
Oyundan býkmamýþsýn, büyü artýk
Canýna can katacak suyum, buyur kuyumdan.


Ah mîhr, ah mâh, ah sitâre
Azâde gezdim diyarýnda, bi çare
Þahidim bahsettiklerim, yandaþým
Gönlünde ben vardým, nasýl olur hin parê.


Cenin iken dahi kaderindir mâtem
Didin, çalýþ, matêm var ise aþkta var madem
Kaç har yazdým kaç od oldum?
Merakým uktem var mý teninde halen?


Öyle bir yazarým ki, kül olursun
Ne tütsü, ne mum, birden kül olur su
Hüsrev isem cariyemsin bil
Dilber gülüm, dil fesatlýðýndan korunsun.
Sosyal Medyada Paylaşın: