Can/Canân.

Canân’ýn caný caným gaftýr yanýnda
Can canân’a rükû eder, gönl hanýnda
Cürm ettim boynumu, parmaklarýn kanýyla
Saðýmda solumdayken katipler.. Ýçimdesin alýnma.

Can’ýn canâný caným laf tutar mý?
Canân affa teslim etti varlýðý, et yanar mý?
Lafza etmem sükuta layýðým, dil susarmý?
Dört yaným adýnla kaplýyken, arzuhâl nâr mý?

Toz topraðým, tozum yýkanacak, topraktayým
Soðuk bir musalla sýrtýmdan verdi soðuðu, ak alýn
Ne saçýn günahkar eder seni ne sakalýn
Cehennemde de sakallýlar var, unutma, Hak yakýn.

Sýmsýký giyin, ay ýsý saçmaz, o da ecîr’dir
Mükafat sinendeki mola, gözlerimdeki fecirdi
Mekr ettin, lakin alýþkýným kinine bil
Bilinmez denklemlerin içinde, bilinmez kesirdin.
(içimde)

Karþýmda pîr isin karþýnda nâdan
Nefesinden bir soluk pîr eder beni, handan
Ocak’ta sobamsýn, haziransa nardan
Dört mevsim, demleniyorum, yürek har’dan.

Özlem vadisinden katreledim tadýný, mübarek
Bir baktýðý gözle bin yaktý gönlü, pýr pýr hanem
Lâl, geveze gönlüm geveze dilindir bir tek
Can canan’da canan can’da saklý demet, sanem.











Sosyal Medyada Paylaşın: