YILLAR ÖNCESİ

Yýllar öncesini hatýrlýyorum,
Sen ve ben,
Ýkimiz mutluyduk, güçlüydük.
Gökyüzü kadar parlak bir çehren vardý senin,
Geceleri yokluðunu gökyüzüyle gideriyordum.
Birkaç aðaç gövdesine ismimizi yazmýþtýk,
Tuhaftýk deðil mi?
Aðaçlarýn dallarýna mektuplarýmýzý býrakýrdýk.
Þimdi o günleri düþününce aðlýyorum,
Elimde deðil, aðlýyorum.
Biliyorum, uzak artýk her þey,
Senin bana uzaklýðýn gibi.
Kalbimi söküp götürürken yanýnda,
Hiç düþünmüyordun,
Seni unutmanýn imkansýz olduðunu.

Birkaç þarký mýrýldanýyorum þimdi,
Dilimin ucunda sana söylemek istediklerim.
Görüyorsun deðil mi,
Çok mutsuzum.
Senden kalan yalnýzlýk þiirlerimi kusuyorum,
Akþam güneþi batarken.
Farkýnda deðilsin ama hýçkýrýklarýmý yalnýzca daðlar iþitiyor.
Sen gideli onlarla dost olduk.
Delirdiðimi düþünme,
Bazen yalnýzlýk baþýma vuruyor,
Daðlara kýzýyorum.
Her birine seni soruyorum, her birinde seni arýyorum.
Bana bir þeyler anlatmalarýný bekliyorum,
Sonra da yine hýçkýra hýçkýra aðlýyorum.
Biliyorum, hiçbir þey seni geri getirtemez,
Belki de kendimi kandýrýyorum.
Þiirler aðlýyor halime,
Acýyorlar bana, benim acýdýðým gibi
Kendime…

Sen ýssýz geceleri severdin, ben de o gecelerde gözlerine bakmayý,
Mutluyduk, mutluydum o zamanlar,
Ama þimdi bana bir þey sorma,
Bildiðim tek þey yok,
Sadece gözlerini arýyorum,
Her gece, her ýssýz gece…

Yýllar önce, evet o zamanlar,
Sesini duymak yorgunluðumu alýrdý,
Tüm beynim uyuþurdu,
Ve kuþlar bana alaycý bakarlardý,
Baþým dönüyordu,
ki bunun sebebi sendin…

Benim hatamdý,
Benim düþüncesizliðim.
Sana böylesine baðlanmamalýydým,
Wether’e neler olduðunu bilmiyorum sanki,
Ne diye yandým ki senin ateþinde,
Ne diye sayýklýyorum adýný,
Ne diye unutamýyorum þimdi seni.
Bu benim hatamdý, seni hiç tanýmamalýydým.
Ama hiç bilemezdim,
Bu kadar acý çekeceðimi…


Bir baþka parça çalýyor þimdi,
Eski günlerimizdekilere benzemiyor hiç,
Acý bir hasret içimdeki,
Koca bir gökyüzü çöküyor üstüme,
Senin koca bir suratýn.
Altýndan kalkmak mümkün deðil.
Gözlerin dolaþýyor üstümde,
Sahtedirler kokusuyla bakamýyorum derinliklerine,
Hatýrana ihanet edemediðim için bu haldeyim þimdi.
Umutlarýmýn çoðu sönüp gitti,
Geriye kalan tek þey,
Ýmkansýz aþkýmýza inancým…
ALTUN VURAL

Sosyal Medyada Paylaşın: