YAŞLI ADAM

Yaþlý adam kaldýrýmýn ortasýnda durdu ve
Gözlerini karþýya dikti.
Sönük ve mavi gözlerinden yaþlar akmaya baþladý.
Off, yine kendini tutamadý.

Geçmiþini düþünüyordu,
Ailesini, gençliðini, mutluluðunu
ve sönüp giden umutlarýný…
Hepsi geride kalmýþtý artýk.
Ne de çabuk geçmiþti zaman ve
Ne de acý veriyordu hasret ona.
Þimdi yaþamak mýydý iyi olan
Ölmek mi yoksa?
Karasýzlýkla bocalýyordu.
Hayýr, korkmuyordu ölümden.
Sadece cesareti yoktu Azorka’yý yalnýz býrakmaya
Bu can dostu köpeði kim sevecekti ki onun gibi,
Evet, kimse yaþlý adamýn yerini dolduramazdý Azorka için.
Bu sonsuz sevgi baðýný ilk önce kimin terk edeceðini,
Kadere býrakmýþlardý. Hiçbir endiþeleri yoktu bundan ötürü…

Yaþlý adamýn ayaklarý kaldýrýma mýhlanmýþ gibiydi,
Gözleri de karþýya.
Kimse yoktu orada aslýnda.
Onun gördüðü bir þeritti,
Hayatýnýn görüntülerinin dizildiði.
Bilincini yitirmiþ olabilirdi,
Kuvvetli bir ihtimal,nerede olduðunu bile bilmiyordu,
Sadece keskin, dik ve amaçsýz gibi görünen hüzünlü bakýþlarýnda biraz da piþmanlýk vardý.

Ah, ne acý…

Karþýsýndaki insanlar biraz tedirginlikle beraber
onu alaya alýyorlardý,
O bunlarýn farkýnda deðildi.
Hoþ, olsa da takar mýydý?
Bir süre sonra onun öldüðünü sandýlar,
Yanýlýyorlardý; Azorka hala yaþýyordu çünkü.


Yaþlý adam yarým saat sonra geçmiþe yolculuktan uyandý.
Azorka ile yola çýktýlar,
Biraz önceki insanlara bu sefer de bakmadan,
Geçip gitti…

Ýnsanlar onu deli zannettiler…

Sadece yürüyordu ve yaþlar hala yüzünde geziniyordu.
Hiçbir þeyin farkýnda deðildi,
Düzenli adýmlarýný sýklaþtýrarak gözden kayboldu;
anlýyoruz ki þu andan ve gelecekten bihaberdi yaþlý adam,
Onun için geçmiþten daha deðerli bir þey yoktu.
O geçmiþiyle ölüp gitmiþti çoktan…

Ertesi gün yaþlý adam ve Azorka yan yana sessiz bir sokakta ,
Ölü bulundular.
Þimdi tamamlanmýþtý ölümü,
Gerçekten ölü sayýlabilirdi artýk.

Onlar hiçbir zaman ayrýlmadýlar Azorkayla,
Birlikte ölüp ayrýlmadýklarý gibi….




ALTUN VURAL.

Sosyal Medyada Paylaşın: