Soğuk Saatler

Aldatmaca olmalýydý bu yorgun hisler,,,
Masum bir çocuk oyununa benzemiyordu hiç,
Keskin bir koku vardý havada,
Kuþlarýn tellerde diziliþi,
Yas tutmuþ gibiydiler...

Annem de yoktu ortalýkta,
Mutluluk çocukluðumda hapisti sanki,
Huzursuzluðun adýydý,
Kafamdaki soru iþaretlerinin nedeni…

Yeryüzü bulutlara gebeydi,
Savaþýr gibiydi sancýlarýyla,,,
Kuþkusuz güneþ,
baþka yerlerde seyir halindeydi…

Kaldýrýmlar býkkýndý,
Yollarýn alanýný kýskanýyordu herhalde.
Þemsiye satýyordu bir adam,
Yaðmurdan fýrsat bilip,,,
Piþman kedilerden geçilmiyordu çocuk parký,
Ve uyku halindeydi deniz,
Biraz da çamurlu…
Kendini paralýyordu trafik,
Acý çýðlýklarla aðlýyordu çocuklarý…
Susamýþtý þeytan kazalara,
Kim ne yapsýn…

Sesimi duysun diye,
Otobüsün camýndan baðýrdým anneme,
Etrafýna bakmadý bile…
O da sýkýldý zaten,
Pençeleyiþinden hayatýn,
Kemirmesinden içini,,,
Hastaydý,
Yosun tutmuþ geçliðinin,
Arta kalan izlerinden,,
o ne yapsýn...

Denizlere açýlma zamanýný bekliyor,
Kader mahkumu ruhum.
Gün sayýyor özlemle,
Ufukta beni arýyor olmalý…
selam edeceðim ona,
aynanýn karþýsýna geçtiði zaman...


Soðuk saatlerdeyim þimdi,
Yaðmur dinince güneþe sarýlacaðým,
Ekmeðimi banacaðým gökkuþaðýna,
Annemin sýcak gülümsemesini içeceðim,
Az az kullanacaðým bu sefer,
Bir sonraki yaðmurlarý düþünüp…


altun vural
Sosyal Medyada Paylaşın: