Gel-sen

sevgili
gel-sen diyarý gurbetime
ormanlar yürüse peþinden
ormanlarda salýnan maðrur köknarlarý
ýlgýn soluklu meltemleri
reçine damýtan sabahlarý getir-sen ellerinde

kirletilmiþ þehirlerin ücrasýnda
saman kokulu köyleri
ayaklarý anýz yaralý çocuklarý avuturken düþlerimde
sahipsiz masallarýn kýyýsýnda
ceviz kabuðundan gemiler yüzdürdüðüm
limansýz denizleri
dalgalara tutsak yosunlarý getir-sen teninde

mor daðlarým çiçeklense memleket türkülerinde
ceylan izlerinde seni ararken
boranlý doruklarýmý kuþatsa gelincikler
çingene kýzýnýn eteðinde
gül gamzeli baharlarý
güneþe koþan al kýrmýzý kiraz dallarýný
getir-sen

sevgili bil ki
umutsuz sevdalarý tutuþturup göðsümde
ayrýlýklarýn gölgesinde
haziranda kavuþmayý sevdim ben

mavide yeþili
yeþilde seni
sevgili
dingin nehirleri getir-sen gözlerinde
gözlerinin buðusunda memleketimi
hasret denen celladýn ilmiði sýkarken boðazýmý
kaybolmuþluðuma inat
efsunlu nefesinde bulacaðým kendimi…

21 Mayýs 2013 Braunschweig
Nuriye Zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın: