bir çocuk kaldýrýr dünyayý ayaða seke seke yürür zincirli alanlarý vursa ayaðýný yere kocamanca adamlar, dönüp dönüp bakarlar toz duman içinde kalýr kalýplara sýðdýrýlmýþ o dar alanlar
kahkahalarla güler kendi ekseninde dönmeyi tamamlayamayan tek adým üstünde bir iki üç sayanlar bir çizgisi kýmýldamayan yüzlerin garip seðrimesine
her vardýklarý yere tökezleyip dönerler kimse adam adam oturmaz yerinde girer çýkar ceplerine kirli paralar
komik gelir paranýn girip çýktýðý yerler ne’ki sanki cepte bir gün durmayan kâðýt parçasý
sigara yakarlar olmadýk yerde ceketlerinin önünü iliklerler amir neyse memurlar ayaða kalkar
hepinizin kapý bekçisi olacaðým der çocuk kapýnýzý açacaðým ulaþamadýðýnýz yerlerde pisliklerinizi temizleyeceðim ellerinizin dokunduðu her yeri sileceðim tomar tomar kâðýtlarýnýzý taþýyacaðým ve kilitleyeceðim depoya
atlamaya çalýþacaksýnýnz üstünüzden baþka üstlerden sonra. hiç bitmeyecek bu atlama iþleri yüksek atlayýcý olmanýz gerekecek iyi koþucu hep birileri tutacak yularýnýzdan sýrtýnýzý sývazlayacak aðzýnýza þeker verecek
bir çocuk sýnýrlarýný zorlar dünyanýn bir o yana, bir bu yana hepimizin içine bir çocuk lâzým!
21. 5. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.