Mahkumluðuma eziyet eden gardiyan gibi,
geldiðin yollardan iz býrakmadan,
çekip gidiyorken...
Ufuklarýn güneþi kan soluyor gözlerimden...
Ardýnca býraktýðýn yeþil gözlerde,
yeni bir mevsim daha küsüyor bahara...
Üþür zehmeri soðuklarda çýrýlçýplak yarýnlar,
takvimler paramparça...
Can çekiþir kanadýndan vurulmuþ hayat,
gözyaþým sürgün...
Boðazýndan kurban edilir sesli çýðlýklar,
sesi soluðu kesilir vurgunlarýn,
türküler yarým...
Yaðmurlarýn doðum sancýsýna koþar gölgeler,
stabilize yollara,
kaldýrýmlar yorgun...
Ölümün dudaðýndan hüzün çalar ayrýlýk,
notalar kýrgýn...
Geçidi kýrýlmýþ zaman düþer topraða...
Umudun serzeniþleri geçer gözlerimden,
bitkin ahu-zar naðmelerinde dilime...
Alýr baþýný gider yalnýzlýk adýmlarý...
Yanýk sevda kokularý siner geceye...
Cadde sokak,
uykusuz duvarlar,
sabaha döner sýrtýný...
Bir gömlek dar gelir bu kent sensizliðe,
Kapatýr kapýlarýný da B’aþk’a diyarlara uçurur sevdasýný,
kuþlarýn kanatlarýnda...
...
..
17.05.2013 Muharrem Küçük__Kendinol
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.