Biz unutkan deðiliz Sadece çok fazla düþündük birbirimizi Ve insan içinde olduðu, sürekli aklýnda olan þeyi hatýrlayamaz
Unutmadýk ama hatýrlayamýyorduk da
Nasýl ki sýkýlarak konuþurduk Anlatmaya çalýþýrken içimizdekileri Ýçimizdekiler bulunsun diye Arardýk söyleyeceðimiz cümleleri Yüreðin tam orta yerine isabet ederken aðzýmýzdan çýkan kelimeler Biz durup beklerdik Karþýdaki kalbin vurulmasýný
Ýçten içe isterdik Sevinirdik yerine ulaþýnca cümlelerimiz Biz görünüþümüzle diðerlerinden ayýrt edilebilirdik Ayýrýrdýk kendimizi Biz bizdik
Bir araya gelince tüm zamanlar eþli Daðýnýk þiirlerin bilmem kaçýncýsý Oraya buraya dökülen kelimelerden ne kadar sorumluysak O kadar suçlu gözlerimiz Göremediðimiz için
Görebilirsek belki deðiþtirebiliriz alýþýlagelen sessiz seyri Biraz ses katar, biraz nefes ekleriz Biraz yaþamak Az ölmek
Daðýlan mezarlarý bir araya toplasak Niye toplandýklarýný bilemez kemikler Manzara güzelleþsin biraz Az unutulsun mezarlýklar Sussun cesetler
Þiir konuþsun Daðýnýk da olsa Hiçbir kurala uymasa da Ya da geceye eþ zamanlý karanlýklarda etrafa yayýlan sessizlikler konuþsun Biz susalým Herkes sussun Ölüler hatta
Biz unutkan deðiliz Sadece karanlýkta konuþamýyoruz Zaman hep geceye eþ
Karanlýkta susulur çünkü Unutmadýk sadece susuyoruz Belki biraz korkuyoruz Kelimeler yerini bulamaz diye Yolunu kaybeder karanlýkta diye Þiirler konuþsun diye Bir yer bulsun kelimeler kendine Bir konum Zaman Aydýnlýk
On Dört Mayýs Ýki Bin On Üç 10 30 Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kıpkırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.