Sokağa Çıkma Yasağı
Bir yerde koyun sesleri, koyun kesiyorlar ve pislik kokusu
Az gidiyorum, çiçek bahçesi, en çok gül kokuyor
Ýyiliði, kötülüðü kokularýndan ayýrt edebilseydik keþke
Burnumuz daha az kötü olurdu ve karýnca yuvalarý daha az istilaya uðrardý
Susmayla halledilemeyecek kadar aðýr yükleri taþýrken sýrtýmýz
Her defasýnda ayný eðilimle düþtü omuzlarýmýz
Kapý ardýna bir kol býraktým
Kesmek zorunda kaldým kolu
Ben içerdeyken de, dýþarýdayken de
Zili çalan birisi bulunsun diye
Altý-üstü gitmeydi
Kapý aralýðýna bir sus sýkýþtýrdým gelince beraber susalým diye
Zil sesini duymak için
Yüksek sesle müzik dinlerken bile
Sessizce aðlarken bile
Sesli susarken bile
I
Kapýdan çýkýnca bir kere hep soðuk, hep açýk hava dýþarýsý
Gidince bir kere hep yalnýzlýk, hep yolculuk
Üstelik hangi yola gideceðini bilmeden
Hangi çýkmaz sokakta duraklayacaðýný hesaplamadan
Hangi zili çalacaðýna emin olmamak üstelik
Üstüne üstlük aydýnlýkta alýþmýþken gözlerin karanlýða
Yalnýz düþlere dalýnmaz çünkü
Yanlýþ yola çýkýp, yalnýz hayaller kurmak gideceðin yolu bilmemek kadar yanlýþtýr
Yalnýz gidilmez sokaklara
Sokaklar kötü kokuyorsa
Ortalýða bir savaþtan geri kalan kesik kollar fýrlatýlmýþsa
Yalnýz çýkýlmaz sokaða
Sokak kedilerini evlat edinirken
Kimsesizliðimiz üvey babalýk yapar
Onlara býrakacak bir avuç etimden baþka bir þeyim yok
Yasaklar ülkesi
Herkesin o kadar çok yüzü var ki burada
Bazen yedi baþlý ejderhayla savaþtýðýmý düþünüyorum
Sabah kalkarken hangi rolü oynayacaðýný düþünen herkes
Maskelerini karýþtýrýyor biraz
II
Ben yine de korkayým yasaklardan
Ve gitmelerden
Sonra kývrýlacak pis bir battaniye parçasý bile bulamam
Aç kalýrým
Açýkta olurum
Yanlýþ yollara saparým sonra adres soracak kimseyi bulamam
Gece olur, karanlýk çöker gözlerim karanlýða alýþmýþken sonra
Unutmuþken tüm kirli kokularý
Sabah sýzar gözlerime en sinsi düþman gibi
Sayamadýðým kadar sokak var bu þehirde
Sonra tüm kaldýrýmlarýn hesabýný sorarlar benden
Gökyüzü üzerimdeyken
Ben ellerimi kaldýramam, bildiðim tüm sayý iþaretlerini unuturum
Biriktirdiðim tüm susmalarý oracýkta bozdururum
Adým dilsize çýkar sonra
Sabah olur sokaða çýkma yasaðý baþlar
Gece tüm düþler serbest býrakýlýr
Sahi düþleri hapsedecek bir hapishane var mý burada
Düþlerime sahip olamazsam eðer
Adým suçluya çýkar sonra
Tüm dünyaya kýzýp gideceðim
Akarsularý yataðýndan edeceðim
Yaðmurlarý uyandýrýp, güneþin kabuðunu soyacaðým biraz
Herkes az esmer olsun
Az da sussun diye
Yanalým diye
Sen de biraz yan diye
Yanarken öðren diye
Susmayý, acýlarýný saklamayý
Ve yasaklarý
Sokaklarý
III
Ýyiliði koklayýp kötülüðü çöpe atalým
Öðrenelim biraz konuþmayý
Doða üzerine
Eðer öðrenirsek konuþmayý
Ýyiliði de öðreniriz eminim
Susmayý öðrenirsek biraz
Ne kadar boþ konuþtuðumuzu da biliriz
Hesaplayabiliriz eðer düþünürsek biraz
Kötü kokan yollarý
Çýkmaz sokaklarýn aslýnda çýktýðýný
Deniz kenarýna dizilen balonlarý vurmamayý öðrenirsek
Silahlar da bizi unutabilir
O demir yýðýný
Soðuk, aðýr metal parçasý
Unutabilir bizi
Bir taþ kadar
Ardýmýzda býraktýðýmýz kapý kadar
Yalnýz olursak kendimizden de ayrýlýrýz
Bütünleþmek yerine azalýrýz
Yanlýþlýkla deðil, dosdoðru yalnýz kalýrýz
IV
Ýçimizdeki çocuklara karýnca yuvalarýný daðýtmamayý öðretirsek
Ýyi bir çocuk olabiliriz
Görünüþe aldanmayýn
Herkesin içinde suç iþleyen bir çocuk vardýr
Ya hapistedir
Ya da yalnýzdýr
Ya da sokaða yalnýz çýkmaktan korkan bir çocuk
Ne kadar büyüsek de
Hiçbir yere ait olamamak
Korkutur büyükleri de
Bakmayýn titreyen ellerime
Ben bu þiiri yazarken korkmadým
Sadece yaþtan
Gözlerden
Uzaklýktan
Sokaklardan korktum biraz
Biraz yasaklardan
Biraz da konuþamamaktan
Susmaktan biraz da
Korksam da cesurdum ama
Büyük olsam da küçüktüm
Karýncalarý ezmeyecek kadar
Susmaktan korktum evet
Bu þiiri onun için yazdým
Yedi Mayýs Ýki Bin On Üç 24 00
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.