karanlýkta
kendi çýðlýðýyla aydýnlanan rüzgar
bilmez misin
uykulu hayaller ses geçirmez.
öðrenmeli
yaþamýn yüzündeki vakti gelmiþ karalamalarý
can vererek kirpik uçlarýna
kahýrlar sayýlmalý kendi bedensizliðinde
iç çekip çekinerek
biten gelgitlerin uçurtmasý etmeli çýðlýðýn rüzgarýný
ah
hayalleri ipsiz uçurtmalarýn ardýna takýp
silmek geliyor aklýma
üþenmiþ kýpýrtýlarýn bekleyen sýnýrlarý gibi
yol almak kimin iþidir
þimdi gözlerime
hangi uyanan geceyi emanet etsem
aþk savuran aðrýlarýn
adýný bilmediði anlarýn koynuna giriyor gitmeler
yerçekimsiz rüzgar
ve sen yüreðimde artýk biten bir hasretin sýzýsýsýn
....