gözlerinin biraz uzaðýnda
aðlama aðaçlarý mor
kapanýrken perdeler yoruluyor gün
biraz sonra geçecek
kitabýn ayracýnda bekleyen kadýn
anlamýn ucunda emin adýmlarla
okudukça kendini kendinden geçecek
kibarlýk budalasý olur bazen rüzgar
bekle savrulan kokunun yamacýnda
yorganýn sýcaðýnda
içmiþin kulaðýndan þarkýlar geçecek
sonrasý derinleþen uyku
kutuplara doðru baðlanan yol
geçecek usulca evlerin sarýsýndan
dilleri köle ve çýplak çocuklar
kara kýtalar giyinsin beyaz þallarý
aþkýn orta yerinden naz geçecek
naz kýz ismi deðil burada /usanma
ekmek parasýný sarmýþ
gönlünün yarasýna seyyar satýcýlar geçecek
sokaðýn baþýndan sonuna
hüzün durup durup yediðin acý üzüm
baþka lezzete büründün her defasýnda
baðýþla onu /geçecek
ne yapmýþsak biz
bitiremedik insana dik savaþlarý
kimimiz külünden geçecek bu yüzden
göremeden þuh ýþýklarý
hastanýn omuzlarýnda biten çiçekten
derman geçecek doktora az da olsa
az deðildir þefkat yaþamak için
dudaklarý yeþersin diye bebeklerin
gri çimenlerin üstünde boy boy
annem olanlar geçecek
eski bir fotoðraf karesi can bulur
sýrf anne olduklarý için
bilen bilir bilmeyene sözüm az gelir
büyüktür sevda
seviþmeden ölen kara, toprak
geçecek ayaklarýndan toz duman hakikat
dualar geçecek bir adým ötede
seccadenin elma dalýnda büyüyen
çok sandýðýmýz sararmýþ gün yapraklarý
birinin gözlerinin önünden ömür
geçecek saydýkça
saklý durur þimdi gül sandýklar içinde
boþluðun göz yaþlarýný bir hýþýmla silen gece
biraz daha bekle geçecek yerli yerince
aklýnýn güneþen düþleri gündüzden kalan
/