SEN, AŞK, BEN

Öyle güzelsin ki; hilal kaþlým,
Gözlerin; tükendiði an aranacak maden.
Saçlarýn; saman yolunda çaðlayan ýrmak.
Aydan kopup dünyaya gelen,
Tombul yüz güneþ gibi nurlu,
Elma yanaklarýn Ýstanbul’a dair,
Kýzýllýða boyanmýþ gün batýmý.
Bol sularýyla topraðý bereketlendiren,
Damlaya damlaya göl olan sevin,
Buðday tanesi kadar nadir,
kýþ vakti sokakta kalan kuþ kadar korumasýz.

Ve sen;
Karanlýklar yurdunda umut ýþýðý,
Siyah yataktan uyandýracak koku,
Hayattan koparan yeþil hayal,
Ýdama götüren ipek urgan,
Sonsuz diyarlarýn sarý baþaðý.

Ve aþk;
Bundan dolayý katettim onca yollarý.
Aþksýz gönül taþ! nedir gayrý?
Kokun mis cennet kokusu,
koklayamadýðým kokuna hasretim.

Ve ben;
Seviyorum,kýskanýyorum,yine seviyorum,
Hasretim,istiyorum,üþüyorum

Ve ben,ve aþk, ve sen....

(furkan güler)



Sosyal Medyada Paylaşın: