elinden simidini çaldý çocuðun
baþka bir çocuk
ben büyüttüm onu susamýn sarýsýnda
söz sýrasýnda verilmiþ göz
kara savaþýnda
çamura bastým
aldýrmadan ayaklarýma
duvarýn dibinde biten çiçeði kokladým
gidip gelip sarýsýndan
toplamadým onu
faydasýz otlarýn arasýndan
sarýlmýþtým bir akþam üstü
þansýma küsmüþ
kelebekler uçarken
saçlarýndan dudaðýna doðru
kahve buðusu tüten iki sokaðýn arasýnda
süslenmemiþ ayrýlýklar býraktým
amade öpüþtüm buyrun bu da paranýn üstü
baþýmý döndürüyorum
sarhoþ olmadan ne güzel
baþýmý büyütüyorum
topraðýn anasýný aðlatan karýncalar
yok oldular çimenlerin arasýnda
bahar mý demiþtin gülüyorum
iki trenin arasýnda kalasým var bugün
ezilmek gayesinden uzak
toz toprak içinde sayýp evleri kucak kucak
alýp birini büyütüyorum yine
gece
yine
daha kaç beden giyinirsin üstüne
aynalarýn karasýnda
köprülerin saðýnda ve solunda
kirpiðini koparýyor rüzgar
boyum kadar acýsý var belli
yatýrmýþ göðsüne þehirleri
elma toplasam binalarýn akan sývasýndan
bakýnca gök mavi
mevsimi gelmemiþ dedi biri gülmenin
dudaklarýný bükmekle yetinen þelalenin
en cilveli yerini ben büyüttüm oysa
kývrýla kývrýla aðlayan lalenin
otobüs duraklarý
yolcularýn arasýnda
tütün yarasýna dudaðýný basmýþ fahiþeler
gelinim var benim içinde
hep aðlar
kocaman beyazlar içince
ben büyüttüm onu kýzlarýn kýnasýnda
gelin oynayalým hep beraber
/