ey postunu kuma gömen ilke
sen aþký pay mý sanýrsýn
kýyýsýz rüzgara sal mý edersin
,,,,,
dokundum denizin ellerine
savruldu içselliðim
bir dalga köpüðüne deðer gibi
düþtü hasretin kumlarý yüreðime
kýsa öznelerin hayrýnda
titredi gözlerimin perdeleri
masumdu her çalkantýnýn altýndaki kýyýlar
bir o kadar da zimmetliydi kulaçlarýma
çýplak ayakla yürüyen gök
ve
kopmuþtu ömrün daraltýsýndan
evrenin öz dengeleri
belli ki
sensiz yüreðime deðiyor denizin kapý eþikleri
kör düðümler gibi
paysýz kýyýlara savruluyorum
bil ki kum alfabeleri birikmiþ ruhumun yarýsýna
vurma gözlerimi
....