yeni doðmuþ uzaklýðýn kollarýnda
kýrklanýyor duygu çemberleri
entarili bulutlar gibi dökülüyor anlar
ve
suya deðiyor tövbeler
sevmek, ýslak süslerin üzerine konarken
sevilmek, deviriyor keþkileri
sevaplar sürülüyor kalp hizalarýnýn hüzünlerine
günahlar çekiliyor tenhaya
ve böylece
yeni sarmalanmýþ saðanaklar büyütüyor maviliði
ah sevgili
bir tan yazgýsýyla
yýkanýyor i mgelerin belirsiz vedalarý
boylamsýz haller alýyor
özlemek.
gökyüzü oluyor gözlerin.
sanki yutkunuyor
evrenin duvarlarý ruhumun çýrpýnýþlarýný
ne adsýzlýðýn fýrtýnasýnda kalýyor vaktin þerhalýðý
ne uzaklýðý kýsýr kalýyor aþkýn…
....