Sabah erken kalkar ekmek piþirir
Saçýnýn baðýný yere düþürür
Sevdiðini görür aklýn þaþýrýr
Ekine gidiyor bir köylü kýzý...
Þalvar ayaðýnda, orak elinde
Azýðýný sarmýþ bohça belinde
Hafiften de türkü söyler dilinde
Ekine gidiyor bir köylü kýzý...
Tel tel açar saçýn rüzgâra salar
Bazen derin derin hülyaya dalar
Gonca gül gibidir yüzü hep güler
Ekine gidiyor bir köylü kýzý...
Çeþmenin baþýnda yüzünü yýkar
Saçlarýna sarýçiçekler takar
Kýrmaya hiç gelmez, nefreti yakar
Ekine gidiyor bir köylü kýzý...
Kardeþlerin bakýmý O’nun iþidir
Evin direðidir, ekmek aþýdýr,
Düðünlerde tabii halay baþýdýr
Ekine gidiyor bir köylü kýzý
Hatice Ak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.