Hani Bazen;
Bulutlarýn üstünde
Hisseder ya kendini insan,
Sonra yavaþ yavaþ, bir damla su,
Bir tüy gibi, döne döne düþer ya,
Sarýlýr ya topraða veya bir yapraða,
Ýþte böyle bir þey, güvenmek sana...
Hani bazen;
Tomurcuk bir gülü,
Çok seversin,
Koparmakla, dalýnda koymak
Arasýnda gider gelirsin,
Sonunda býrakýr kýyamazsýn
Ýþte böyle bir þey, güvenmek sana...
Hani bazen;
Bir bahar sabahý,
Çimlerin içinden geçerken,
Islanýr ya ayak uçlarýn,
Serin, serin yalar ya yüzünü,
Hafif bir rüzgâr,
Ýþte böyle bir þey, güvenmek sana...
Hani bazen;
Susuzluktan kurur ya
Dilin, damaðýn
O an sularýn gürül gürül yere düþtüðü,
Bir þelale düþlersin,
Bir ferahlýk sarar ya bedenini,
Ýþte böyle bir þey, güvenmek sana...
Hani bazen;
Bir bebek tutar ya elinden
Bilmeden, kim ya da ne olduðunu
Tutup elinden, yaslanýp göðsüne
Hüzün saðanaðýný koyuverip,
Aðlamak gibi
Ýþte böyle bir þey, güvenmek sana...
Hatice Ak/09.08.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.