yüreðinden tutunmuþ bir kayaya
gövdesini býrakmýþ suyun akýþýna
bir tutam yosun sallanýyor boþlukta ...
su hýzlý aksa kopacak
nereye kadar sürükleneceðini bilmeden
yavaþ aksa, ayný hareketi yinelemekten...
ne yosun kayaya baðlanabilecek
ne kaya yosundan kopabilecek
ikisi de seviyor birbirini muhakkak ama
belli ki bu sevgi ikisine de çok çektirecek...
uzaktan izleyenler bir ses duydular
belli ki öylesine deðildi bu sarýlmalar
anladýlar, yosunla kaya ayrýlýk yolundalar...
hanidir olmasa da cesaretleri, bir gayret
birbirlerine sýmsýký sarýlýp doyasýya aðladýlar
ve gecenin koynundaki düþlerinde
son kez birlikte uyudular...
05.03.2010/Hatice Ak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.