İzini taşıyor izbe kaldırım sokaklar
Sessizliðimin kesik cümlelerinden geçiyor yitik þehir sokaklarý
Aslýnda hiç umrumda deðil, kente sinmiþ baca dumaný bulut yagmurlarý
Umrumda degildi
Saltanat kurmuþ satýlýk sevdalar
Umrumda deðildi...
Ben bir bilmece duygusu sürüngen nefesimden sýyrýlarak son nefesimin
Son gayretli takatimden
Son serzeniþimi biriktirdim günahkar dudaklarýmdan
Seni sensizliðinden sever ken ben
Ýçine akýtýrken rýhtýmý yaðmur yürekli bir g/özü
Bin hasretten düþtüm yerlere, bin nefesten
Düþ/tüm acýya bir keder ugruna
Sustum ardýma kalmadý susuþlarým
Cevapladým içimden her bir soruyu bin kedere sarýp sarmalayarak
Ýçimin cenazesi oldu düþ kýrýllýðým
Ýçimden kaldýrýyorum seni ve kýrýlmýþ düþlerimi
Bekleme benden kalabalýk bir tören,
Bekleme avuç dolusu fatihalarý yüzsüz aþkýnýn cansýz bedenine
Bekleme sevgili...
Ellerim ceset soðuðu kadar soðuk,
Kýyamam... üþütürüm ellerinden bedenini
Gözlerine düþerim içli bir çiðlýk suretinde
Seninde kaybolananýn olurum sonra
Seninde yýldýzýn kanar gök yüzünde
Tüm yýldýzlar toplansýn þimdi
Aþk’a son yolcu kanayan yýldýz,
Terk ediyor gök yüzünü
Yasý tutulsun ’karanlýk’ bir gece
Yasý vursun dünya þehr-i üzerine
Gök aydýnlýða kavuþsun sonra
Ben ise aminliyerek dualarýný gönderdiðin gökyüzünde
Sahýpsiz..,
Bir yaradanýn bildigi bir yerdeyim
Kendine iyi bakmalarca hayat biriktir ömrüne
Ve kirli düþler sokaðýna iyi bak
Sevdiðim...
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.