MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Aykırı Kırmızılar Serisi II
Kıpkırmızı

Aykırı Kırmızılar Serisi II



Çok uzaklardaki sevgiliye söylenilememiþ tüm aþk sözcükleri
Ancak içimde kalýr
Dua gibi dilimde
Duyulmayacak kadar derinden

Beynim soyunuyor bildiðim tüm gerçeklerden, zamanla
Yorgun akþamlarda, rengimin akþama olan uyumuyla
Biraz daha sadeleþen sesler kulaklarýmda
Gece her þeyin sesi daha az çýkar, çýðlýklar hariç
Bir de siren sesleri, ambulans da dâhil bunlarýn içine

Kanýn rengini severim, tadýný deðil
Rengini severim, adýný deðil

Ne zaman arkamý dönsem, bir iðne batar boynuma
Ýnce bir hortum dolanýr bileklerime
Ne zaman biraz uzaklaþsam, o zaman daralýrým kendime
Darýlýrým tüm geniþ zamanlara
Sýðmam içime, ne zaman uzaklara gitmek istesem
Her þey dolanýr ayaklarýma
Ne zaman kaçmak istesem senden
En çok o zaman piþman olurum

Gidiþimden hýzlý olur sana geliþlerim
Biten hikâyeleri yeniden yazarým, hiç bitmeyecekmiþ gibi inandýrýrým kendimi
Sonra yine biter hikâye, hiç ummadýðýmýz anda
Bir ateþ yakarým, tüm zamanlarý yakma çabasýnda yüreðim
Üzerinden atlamaya yetmez her zaman güç denilen þey
Biraz da cesaret gerek tabi, eðer uzunsa etekler
Ve sahip olunamýyorsa fýrfýrlarýna
Boynuma dolanan sensizlik gibi

Kendinden haberi olmayan zaman
Nerede kimlere neler yapýyor
Ayna tutsa yüzüne, yansýmasý denize düþer
Ben geceleri keþfetme çabasýnda
Ona geceyi, hüznü öðretme derdinde
Gecenin benden öðreneceði karanlýklar var
Ve benim ondan öðreneceðim korkular

Biraz renk lazým geceye: kýrmýzý
Öðretmek için ve öðrenmek için, biraz: uykusuz kalmak lazým
Giderken tanýyamadýklarým var benim
Ses tonlarýndaki deðiþimden
Oysa ben karanlýkta da aynýyým arkamý döndüðümde de
Ama eminim ki; karanlýk daha iyi tanýr beni sizden
Cesaret gerek biraz, karanlýkta dolaþmak için
Ve ona sahip olmak, gerçekten yürek iþi

***

Karanlýðýmdan tanýrsýnýz beni
Üzerime düþen gölgeden
Kim olduðum, kimin yanýnda olduðum hemen ele verir kendimi
Derken… Yalýn ayak söylediðim þarkýlar biraz çýplak
Kýrmýzý karanlýkta daha koyu kýrmýzý
Daha kendini ele veren
Elsiz kalan


Eli kolu olsa yalnýzlýklarýn
Tutan olmaz yani…





On Altý Nisan Ýki Bin On Üç 13 00
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.